Μία μέρα με πολλά σύννεφα, καθώς το κουνάβι πηγαίνει στο σπίτι του για να ζεσταθεί, βλέπει ένα χαρτάκι να πέφτει από τον ουρανό.  Είναι δυνατόν ένα τόσο περίεργο κουνάβι να μη το διαβάσει;

Η σελίδα 35 έγραφε:

​

Ο ουρανός μου αρέσει πολύ, με τη Γη, τα αστέρια κι όλα τα υπόλοιπα.  Αλλά θα μου άρεσε ακόμη περισσότερο αν μπορούσα να τον αλλάζω, κάθε τόσο σύμφωνα με τα γούστα μου.

Θα ήθελα, ας πούμε, να είχε, αντί για μία Γη, άλλες δύο.  Αλλά όχι ίδιες.  Μία στρογγυλή, μία τετράγωνη και μια τρίγωνη, και η στρογγυλή να γυρίζει γρήγορα στον ουρανό σαν μπάλα.  Ένα άλλο βράδυ θα ήθελα να βάλω τα αστέρια στον ουρανό σε δικό μου σχηματισμό.  Και θα τους έδινα ονόματα.  Θα τοποθετούσα ένα αστέρι ακίνητο στη μέση του ουρανού και θα έβαζα όλα τα άλλα να γυρίζουν γύρω του σαν γαϊτανάκι.

Μετά θα έβαζα τα αστέρια να τρέξουν από τη μια άκρη του ουρανού στην άλλη, για να δούμε ποιο είναι το πιο γρήγορο.  Θα μου άρεσε να είναι ο Ήλιος μου πρώτος.  Όλα τα αστέρια στη σειρά και μπροστά ο δικός μου Ήλιος!!

​

Και τότε το κουνάβι κατάλαβε ότι μόλις απέκτησε έναν καινούριο φίλο.  Που έπρεπε πάση θυσία να συναντήσει!!!